Αλλάζουνε οι άνθρωποι ....

Ε ναι λοιπόν, αλλάζουνε και μάλιστα πολύ και εκεί που δεν το περιμένεις, και μένεις χάνος να κοιτάς το ταβάνι ... Αλλάζουνε οι άνθρωποι και εσύ μένεις με την απορία ζωγραφισμένη στο "γερασμένο" πρόσωπο να αναρωτιέσαι αν έκανες εσύ κάτι λάθος, αν έκανε ο άλλος, αν έκανε η ζωή λάθος που σας έφερε τον έναν μπροστά στον άλλο και κοιταχτήκατε και ερωτευτήκατε και αγαπηθήκατε και μετά "ξεχαστήκατε" ... Αλλάζουνε οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να παραμείνουν οι ίδιοι. Όσο και αν προσπαθεί κάποιος να μην το πιστεψει, αργά ή γρήγορα έρχεται και η σειρά του να αντιμετωπίσει το αλλαγμένο πρόσωπο που μέχρι πρίν λίγο καιρό μιλούσαν για ώρες στο τηλέφωνο, κόρναραν ανυπόμονα περιμένοντας στο αυτοκίνητο να κατέβεις επιτέλους για να πάμε για ποτό, άλλαζε 3 φορές μέχρι να βρεί το τέλειο t-shirt που αναδεικνύει τους γραμμωμένους κοιλιακούς, κερνούσε άπειρα ταξίδια Π-Σ-Κ στο Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο, Νέα Υόρκη.... Λέω να ανάψω ένα τσιγάρο, να θυμηθώ τις πρώτες λέξεις που ανανταλλάξαμε και μετά να μετρήσω μέχρι το 10 μήπως και θυμηθώ την πρώτη ατάκα που "πέταξες" για να με "ρίξεις". Την θυμήθηκα ... Αλλάζουνε οι άνθρωποι απροσδόκητα. Μήπως έκανα εγώ κάτι που σε ενόχλησε και εξαφανίστηκες "έτσι ξαφνικά" ? Can you please come back? We have unfinished business here .... you owe me a coffee, remember .... and a kiss :) By the way, είμαι σχεδόν σίγουρη πως έχει ήδη τελειώσει ....